ALAN VEREN GAVUR OLSUN!
Kısık ateşte pişmek lazım derdim hayatta!
Ama için için, yana yana!
Harlı duygulara kapılıp, dibim tutacağına
yavaş yavaş yanmalı çiğliğim derdim.
Ateşimi körükleyenleri silerken hayatımdan,
kendi kendimin kundakçısı oldum.
Her ölüm öze dönmek gibi olur
dostçukların katliamında.
Sandığımda biriktirdiğim filizleri ıslatıp kaçan,
kahpe arkadaşlıkların çiçeği bu yara.
Hastalık gibi değil,
ama hastaca çoğu zaman.
Kızıl ateşte kalmadı artık,
mavi ve kandırıkçı ankastre dostluklara yanıyorum şimdilik.
Ateşim sizi de yakmadan,
ya bir toprak atın anılarımın üzerine
ya da yağmur gibi çişeleyin tüm günahlarınıza inat.
Çalınan her dakikayı size hediye ediyorum.
Anılar beyninizin depozitosu
geri iadesi olsa da inanın
geri dönüşümsüzdür tüm yaşananlar
Alan veren gavur olsun!
Süleyman EKER
20-10-2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder